به گزارش بیدار بورس، تابلوی معاملات اختیار معامله مبتنی بر آتی زعفران نگین بورس کالا در پایان امروز با ۱۴۴ موقعیت باز و انعقاد ۳۹۹ قرارداد همراه بود.
قرارداد اختیار معامله مبتنی بر قرارداد آتی زعفران نگین در راستای متنوع‌سازی ابزارهای مدیریت ریسک با سررسید دی امسال از امروز، شنبه ۲۱ آبان در بورس کالای ایران راه اندازی شد.
دارایی پایه این قرارداد زعفران رشته ای بریده ممتاز (نگین) و اندازه هر قرارداد معادل یک قرارداد آتی زعفران نگین است.
سقف موقعیت های باز در هر نماد برای مشتریان حقیقی و حقوقی دارای موقعیت باز، هزار قرارداد و برای بازارگردان ها بدون سقف است.
ساعت و روزهای معاملاتی نیز از روزهای شنبه تا پنج شنبه و از ساعت ۱۰ تا ۱۵ و حداکثر حجم هر سفارش، ۲۵ قرارداد است.
کارشناسان و فعالان بازارهای کالایی با اشاره به ظرفیت‌های بورس کالا برای مهار ریسک سرمایه‌گذاران در بازارهای کالایی از راه‌اندازی این قرارداد مدیریت ریسک استقبال کردند.
مزیت مهم قراردادهای اختیار آتی
رویکرد استفاده از قراردادهای آتی به عنوان دارایی پایه از این جهت بیشتر در حوزه کالاها مورد استقبال قرار گرفته است که بازیگران اصلی بازار در واقع بازیگران آتی هستند که به منظور پوشش ریسک فعالیت‌های خود یا تعریف استراتژی‌های پیچیده و متنوع معاملاتی نیازمند قراردادهای اختیار هستند.
پیش از این ارتباط میان آتی و اختیارمعامله به صورت دقیق برقرار نبود و از همین روی معامله‌گران نمی‌توانستند استراتژی‌ها را به نحو کارا میان سه بازار نقد و آتی و اختیار برقرار کنند.
با معرفی اختیار مبتنی بر آتی رابطه اختیارمعامله و آتی در سررسید به طور کامل ایجاد شده و در نتیجه چندین استراتژی جدید میان دو بازار قابل استفاده خواهد شد. همچنین تعریف اختیار معامله مبتنی بر قراردادهای آتی باعث می‌شود که خریداران اختیار به‌جای نوسان‌های قیمتی دارایی پایه کالایی، از نوسان بازار آتی دارایی پایه مذکور سود اخذ کنند.
در این روش معامله‌گران می‌توانند خود را در برابر انتظارات بازار نسبت به قیمت کالای خاص بیمه کنند، منظور از انتظارات بازار نسبت به قیمت دارایی خاص همان عرضه و تقاضایی است که موجب شکل‌گیری معاملات در بازار آتی می‌شود.
مزیت مهم دیگر اختیار مبتنی بر آتی این است که معامله‌گران در سررسید اختیار معامله و در صورت اعمال اختیار توسط خریدار می‌توانند تنها با داشتن وجه تضمین قرارداد آتی، اقدام به اخذ موقعیت در بازار آتی کنند و در بازار اختیار تسویه شوند.
در حالی که در روش قبلی، در صورت اعمال اختیار توسط خریدار، خریدار یا فروشنده مجبور به تامین کل ثمن معامله یا کل دارایی پایه می‌شدند. در روش جدید به منظور تسویه در بازار اختیار، مابه‌التفاوت قیمت اعمال و قیمت تسویه قرارداد آتی ضربدر اندازه قرارداد آتی از فروشندگان اختیار به خریداران آن منتقل می‌شود.
پس از تسویه در بازار اختیار، طرف‌های معامله که وجه تضمین قرارداد آتی را تأمین کرده‌اند، وارد بازار آتی می‌شوند. پس از آن یا در بازار آتی باقی می‌مانند و در سررسید آتی کالا را جابه‌جا می‌کنند یا زودتر با اخذ موقعیت معکوس از بازار خارج می‌شوند. در نتیجه برخلاف تصور که به نظر می‌رسد فرایند تسویه پیچیده‌تر خواهد شد، این رویکرد جدید به شدت فرایند تسویه در قراردادهای اختیار را تسهیل و کم‌هزینه‌تر خواهد کرد.
نظر شما